Install Steam
login
|
language
简体中文 (Simplified Chinese)
繁體中文 (Traditional Chinese)
日本語 (Japanese)
한국어 (Korean)
ไทย (Thai)
Български (Bulgarian)
Čeština (Czech)
Dansk (Danish)
Deutsch (German)
Español - España (Spanish - Spain)
Español - Latinoamérica (Spanish - Latin America)
Ελληνικά (Greek)
Français (French)
Italiano (Italian)
Bahasa Indonesia (Indonesian)
Magyar (Hungarian)
Nederlands (Dutch)
Norsk (Norwegian)
Polski (Polish)
Português (Portuguese - Portugal)
Português - Brasil (Portuguese - Brazil)
Română (Romanian)
Русский (Russian)
Suomi (Finnish)
Svenska (Swedish)
Türkçe (Turkish)
Tiếng Việt (Vietnamese)
Українська (Ukrainian)
Report a translation problem
Syn starosty halickiego i czorsztyńskiego Józefa Makarego Potockiego (zm. 1821)[2] i Ludwiki Lubomirskiej, córki Stanisława Lubomirskiego, wojewody kijowskiego[3]. Brat Stanisława Potockiego (generała w wojsku Królestwa Polskiego); wnuk Józefa, kasztelana lwowskiego, dziad Stanisława Antoniego Potockiego, założyciela uzdrowiska w Rymanowie-Zdroju.
W 1806 r. porucznik w 2 pułku piechoty legii warszawskiej dowodzonym przez jego brata Stanisława Potockiego, w następnym roku adiutant księcia Józefa Poniatowskiego, któremu towarzyszył w czasie kampanii 1812 r. W 1813 r. dowodził 8 pułkiem ułanów. Od 1815 r. dowodził Pułkiem 1. Strzelców Konnych, a następnie 2. brygadą Dywizji Strzelców Konnych.