Antoni Potocki herbu Pilawa (ur. 17 czerwca 1780 w Monasterzyskach, zm. 18 października 1850) – członek rodu Potockich; hrabia, generał brygady, senator, tajny radca, marszałek szlachty guberni warszawskiej w 1849 roku[1], właściciel majątku Monasterzyska.

Syn starosty halickiego i czorsztyńskiego Józefa Makarego Potockiego (zm. 1821)[2] i Ludwiki Lubomirskiej, córki Stanisława Lubomirskiego, wojewody kijowskiego[3]. Brat Stanisława Potockiego (generała w wojsku Królestwa Polskiego); wnuk Józefa, kasztelana lwowskiego, dziad Stanisława Antoniego Potockiego, założyciela uzdrowiska w Rymanowie-Zdroju.

W 1806 r. porucznik w 2 pułku piechoty legii warszawskiej dowodzonym przez jego brata Stanisława Potockiego, w następnym roku adiutant księcia Józefa Poniatowskiego, któremu towarzyszył w czasie kampanii 1812 r. W 1813 r. dowodził 8 pułkiem ułanów. Od 1815 r. dowodził Pułkiem 1. Strzelców Konnych, a następnie 2. brygadą Dywizji Strzelców Konnych.

Wszystkeigo najlepszego na święta od Filsona, szczęśćia, pomyślności wielu prezentów i dobrego startu na nowy rok Merry Christmas Frohe Weihnachten

+rep znakomity kawalerzysta

https://www.youtube.com/channel/UCRAWGR5ySuIDNrotce8pI3w

Odżyj się

Zabij się