Recent reviews by Ashhaell

Porzuciłeś dawne życie strażaka, uciekając przed dręczącymi wspomnieniami rodziny, której nie udało ci się uratować przed pożarem domu. Ale dlaczego czujesz, że coś jest nie tak? Co to za hałas? I dlaczego mam wrażenie, że wzywa mnie z powrotem do domu? Im głębiej zapuszczasz się w cień, tym więcej zaczynasz zadawać sobie pytań. Czy ktoś czeka na mnie w zaświatach?

Ignited Entry jest grą z gatunku psychologicznych horrorów. Ma bardzo bogatą fabułą która rozwija się wraz z czasem. Na szczęście nie był to dla mnie czas stracony, bo sama gra przypadła mi do gustu, więc nie narzekam na to, że spędziłem w niej ponad godzinę. Jeśli sami jesteście ciekawi jak potoczyła się historia i z jakiego powodu powstał pożar w której spłonęła ta rodzina to polecam zagrać!

Wizualnie jak i dźwiękowo jest to bardzo dobry poziom także nie mam się czego uczepić.

To w sumie na tyle z tej recenzji. Nie chciałbym spoilerować fabuły, więc na więcej się nie wypowiem póki sami nie zagracie i nie doświadczycie tego samego co ja.

Bye-bye! :3

Zastrzeliłem kolegę, bo był zarażony (nie był).
ABSOLUTE CINEMA.

Lubisz się denerwować gdy nie wychodzi Ci coś w grach? Albo może jesteś masochistą, że ból sprawia Ci przyjemność?
Gra Awaria od twórcy równie popularnej gry jak Helltaker, gdzie jesteś w stanie zbudować swój własny, piekielny harem, lecz w grze Awaria czekają Cię sympatyczne duchy które by uniemożliwić Ci naprawę generatorów gotowe są zabić Cię na każdym kroku. W samej grze jesteśmy zmuszeni na unikanie duchów i ich ataków, a także ogarniać potrzebne części do naprawy uszkodzonych generatorów. Pocałowaliście kiedyś ducha? Jeśli nie to w tej grze macie taką możliwość. :3

Pod względem rozgrywki ta gra wydaje mi się o wiele trudniejsza od swojego poprzednika (tak, mam tu na myśli Helltaker'a). Ogólnie te dwie gry się zlewają, bo czuć od nich podobny klimat, a także samo budowanie haremu (tylko, że w tym przypadku padło na duchy). Osobiście gra mi się podoba i będę próbował ją zrobić na 100% ale wiem, że trochę mi to zajmie, hah.

Unplagued to gra tak "dobrze" zrobiona, że rozgrywki ze znajomymi tworzą z niej absurdalną komedię wśród komedii. Rzucanie losowo zrobionymi fiolkami ze składników w kolegów testując ich działanie to jedna z największych zalet tej produkcji, a system podążania potworów za graczami to jest coś niewyobrażalnie pięknego, bo gdzie byś nie uciekł to i tak przez cały pobyt w zarażonej wiosce będą Cię ścigać do skutku (i tak, nie myśl nawet o chowaniu się w budynkach, bo i tak to nic Ci nie da). W samej grze wcielamy się w rolę lekarzy, aby stworzyć lek na zarazę panującą we wioskach. Przerażająco interesujące potwory i sztuczna inteligencja jak samo zdanie na stronie głównej gry wskazuje tylko na to, że można spodziewać się czegoś niesamowitego. Wiecie co jest bardziej przerażające od tych interesujących potworów i sztucznej inteligencji? To to, że ta gra do tej pory nie dostała jakiejkolwiek aktualizacji by naprawić jej błędy. Mutanty się bugują w teksturach, mutanty po śmierci dalej żyją leżąc i jakiś ślimak na sterydach który zabiera wszystkich na strzała. No i wiele wiele więcej porytych sytuacji których można doświadczyć w tej grze.

Jeśli chcesz zagrać RAZ albo DWA razy z przyjaciółmi to polecam, bo przez te błędy w tej grze gra się w to mega śmiesznie, ale dłuższe rozgrywki w tej grze mogą sprawić, że dojdzie do nieodwracalnego urazu mózgu przez co Twoje spostrzeżenie na świat zostanie zaburzone, a Ty i Twoi przyjaciele skończycie źle, oj bardzo źle. Nie no. Tak szczerze to polecam tą grę tylko i wyłącznie na kilka sesji, bo przez te błędy raczej wątpię by komuś się chciało w to dalej grać, hahahah.

To tyle ode mnie, dziękuję za przeczytanie tej mojej jakże pięknej i interesującej recenzji na temat tego symulatora błędów i dobrze wykonanych hitboxów. :3

Jak sami widzicie po mojej ilości czasu spędzonej w grze można samo stwierdzić, że coś jest na rzeczy, nie dlatego, że gra jest słaba czy coś, bo jest naprawdę mega fajna. Przejdźmy do sedna, gra UNLOVED jest grą survival horror z możliwością rozgrywki ze znajomymi ale, że ja ich nie mam to dlatego mało w to grałem (nie no mam ale ciężko jest ich namówić, a próba namówienia kończy się jak zawsze, porażką). Miałem okazję zagrać kilka gierek w to i jeśli miałbym ją porównać do jakichś innych produkcji to na język przychodzą mi tylko dwa tytuły, Killing Floor i Left 4 Dead. Tylko co Wy powiecie na to, że zamiast zombie i mutantów czekają na nas przesiąknięte krwią pielęgniarki, brutalni rzeźnicy z tasakami czy też nawet demony które rzucają w Nas magicznymi kulami? Szczerze? Nie wiem jak mam to określić ale raczej domyślacie się o co mi chodzi.

Gra sama w sobie wydaje się raczej spoko. Są mapy do wyboru, tryby gry jak i poziomy trudności na których możemy grać, więc nie wygląda to tak, że gra sama w sobie nic nie oferuje, bo jednak coś tam do ogarniania jest. W grze mamy również dostępne wyzwania, więc jak ktoś chciałby się wykazać umiejętnościami to zawsze jest taka opcja. Waluty w grze takiej szczególnej nie ma ale za to mamy do dyspozycji takie rzeczy jak:

Trinkety - działają one na zasadzie boostów do broni, zdobyć je możemy bardzo łatwo, wystarczy przechodzić poziomy ale jest w tym jeden haczyk do którego zaraz dojdziemy. Otóż, by móc użyć takowych trinketów najpierw musimy odblokować slot by je założyć, a tutaj z pomocą przychodzi nam... karma.
Karma - nie wiem czy można nazwać to walutą ale głównie dzięki niej możemy coś zdziałać w trinketach. W szczególnej mierze służy ona do ulepszania jak i wyposażania trinketów. I tak, również możemy zdobyć ją za przechodzenie poziomów.
Q (tak zwana Quintessence) - kwintesencja, czyli nasz taki respekt za przechodzenie poziomów. Dzięki niej możemy odblokować tytuły dla naszej postaci.
Ink Bottle - butelki z atramentem, służą w celu wylosowania sobie kolorów do skórki postaci albo wymianie na karmę. Możemy je znaleźć w poziomach porozrzucane na pułkach, stolikach i tym podobnych.
Photos - zdjęcia, możemy je wymienić w kwintesencję albo użyć do odblokowania wspomnień które dadzą nam trochę karmy. Znajdziemy je tak samo jak butelki z atramentem.
Fragments - o fragmentach nie napiszę zbyt wiele, bo przez te 2 godziny grania nigdy ich nie dostałem ale z tego co widziałem to można je użyć, by ulepszyć trinkety albo wylosować nowy trinket albo wymienić na kwintesencję jak w przypadku zdjęć.

Mamy również rubiny jak i monety Abyss, ale o nich nie będę wspominał, bo to daleka droga, hah. W skrócie rubiny dostaniemy za wykonywanie wyzwań a monety Abyss za niszczenie skrzynek Abyss, demonicznych skrzynek czy też pierścieni.

Gra mi się podoba i chętnie bym w nią z kimś zagrał, więc zostawiam wielkie TAK i w sumie to na tyle z tej recenzji. Dziękuję za przeczytanie i miłego. Nya. :3

No jakże by inaczej. Gdybym nie napisał żadnej recenzji o polskim kangurze to co to ze mnie za fan tej serii. Kangurek Kao, praktycznie pierwsza odsłona serii która weszła w moje posiadanie.

To tak, co by tutaj powiedzieć. Sterowanie w tej grze nie należy do najprostszych, prawdopodobnie przez to, że gra już swoje ma, a na tamte czasy to mało kto się przejmował sterowaniem, bo starsze gry na starszych sprzętach śmigały o wiele inaczej niż na nowych. Aktualnie praktycznie większość starszych gier, by odpalić na nowym sprzęcie potrzebują programu pod tytułem dgVoodoo.

Gameplay polega głównie na tym, że zbierasz monety, pokonujesz napotkanych przeciwników i przeszkody na swojej drodze, a potem przechodzisz do kolejnej misji. Nic nadzwyczajnego gdyby nie to, że jest kolejna gra (a przynajmniej seria) z mojego dzieciństwa, więc mój sentyment jest ogromny. Również polecam. :)

No co by tu powiedzieć.
Big Klondike, czyli gra solitaire. Za pewne mało osób kręcą gry karciane czy też inne gry logiczne, więc streszczę się by odjąć wam czas na czytaniu mojej recenzji z tej gry. To tak, gra sama w sobie nie oferuje zbyt wiele. Sama ilość gier karcianych nie jest jakaś specjalnie ogromna. Klondike, czyli moja ulubiona gra karciana polegająca na starannym posegregowaniu wszystkich części składowych talii na cztery równe stosy odpowiednio złożone z wszystkich pików, kierów, trefli oraz karo. Najpierw as, potem 2, potem 3 i tak dalej i tak dalej. Są tam również inne gry karciane, np. spider, pyramid czy też nawet freecell, ale niestety jest jeden problem. Można zagrać tylko w triale tych gier, a żeby móc zagrać w całość trzeba by było kupić poszczególne dlc. Niestety. Ale ogólnie gdyby ktoś chciał zagrać w Klondike'a to bardzo polecam.

Wars and Warriors: Joan of Arc jest grą która zostanie w mojej pamięci na zawsze. Pamiętam jak za dzieciaka miałem płytę z tą grą i grałem w to dzień w dzień próbując ją przejść ale mi to nie wychodziło, lecz teraz mam okazję zagrać w to znowu tym razem przesiąknięty myślą, że uda mi się to przejść. Ogromnym minusem jest czułość myszy, bo nie w każdym momencie postać obraca się tak jak powinna ale nie będę miał wyrzutu do tego, bo gra już swoje lata ma. Dalej pamiętam tą jedną misję która sprawiła mi na tyle problemów, że za dzieciaka przestałem w to grać (o ile dobrze pamiętam była to 7 misja).

Plusy:
+ niesamowita ścieżka dźwiękowa
+ efekty dźwiękowe (blokowanie strzał, mieczy, a zwłaszcza dźwięk atakowania przeciwnika w zbroi)
+ optymalizacja

Minusy:
- niestety na minus rozdzielczość, trzeba się bawić w ustawieniach monitora ze skalowaniem, no chyba, że lubisz grać w rozdzielce 4:3 z paskami po lewej i prawej stronie ekranu.
- czułość myszy, jak wyżej wspomniałem strasznie dziwnie działa poruszanie myszką, jest taka przymulona, czasami i nawet nieodpowiadająca na ruch myszki.

Minusy te i tak nie wpłyną na moją końcową ocenę, bo mam do tej gry ogromny sentyment i szacunek za zbudowanie mi dzieciństwa, płyty z cd-action, play i tym podobne to było dopiero coś. Jak najbardziej polecam!

Moja pierwsza gra wyścigowa w której zrobiłem wszystkie osiągnięcia Steam. I szczerze? Nie żałuję. Grało mi się w to bardzo przyjemnie, oczywiście były momenty złości (zwłaszcza testy MAD zrobione dla masochistów). Będę mile wspominał czas spędzony w tej grze, a zwłaszcza mega przyjemne utwory w radiu i w samych wyścigach, muzyka w tej grze nie zawodzi. Latanie samolotami może trochę wejść w psychę, ale spokojnie, da się to opanować, jakoś. Gry w samej w sobie nie skończyłem na 100%, bo jest w niej mega dużo do zrobienia (jak na przykład ilość dostępnych pojazdów do kupienia). W przyszłości planuję do niej jeszcze wrócić i zobaczyć co się dzieje. Kto wie. Może spróbuję skończyć CAŁĄ grę i zdobyć wszystkie dostępne w niej pojazdy, ale na ten moment kończę z The Crew 2, bo czeka mnie jeszcze sporo innych gier do przetestowania i zrecenzowania.

Jeśli lubisz gry wyścigowe typu Forza Horizon czy też słynne Need For Speed'y to ta gra może również przypaść Ci do gustu.

Polecam chociaż przetestować.
Dziękuję za uwagę. :3

Odpaliłem na pogrzebie. Teraz wszyscy pozakładali konta i kręcą filmy koedukacyjne.