Recensioni recenti di Suzi Bey

https://www.youtube.com/watch?v=BTmgrsJtVBg&feature=youtu.be

2015’e şöyle bir baktığımızda oyunlar açısından fazlasıyla iyi bir sene olduğunu söylemek mümkün. Çok fazla oyun çıkmasından değil, çok fazla iyi oyun çıkmasından ötürü. Fallout 4, The Witcher 3, Bloodborne gibi devler taht için kapışırken Rocket League ve Undertale gibi bağımsız yapımlar çok iyi olmalarına rağmen devlerin arasında ezildiler. Neredeyse bu sene çıkan ve kötü olmayan oyunların hepsi başka bir sene çıksa rahatlıkla Game of The Year olabilcek potansiyele sahip. Ama gel gör ki 2015 te bu ödül The Witcher 3’ layık görüldü.

Polonyalı yazar Andrzej Sapkowski’nin yaratmış olduğu The Witcher serisi kendisinin yazmış olduğu 8 kitaptan itibarenken bile uluslararası çapta büyük başarılara imza attı.
2000li yıllardan sonra popülaritesinin artmasının sebepleri arasında 1 dizi, 1 film, onlarca fan filmi ve çok başarılı 3 oyunun ardından geçtiğimiz haftalarda bir de belgeseli yayınlandı. Şu linkten ulaşabilirsiniz:

https://www.youtube.com/watch?v=g18GgD-SNzM

Geçelim oyuncuların öv öv bitiremediği The Witcher 3’e
Önceki incelememde açılış sahnelerinin ne kadar önemli olduğundan bahsetmiştim. L.A Noire bunu ne kadar kötü yapmışsa The Witcher 3 de o kadar iyi yapmış. Bir oyunda gördüğüm en iyi açılış sahnesine sahip olduğunu söyleyebilirim.

Hikayeden başlayacak olursak
Geralt abimiz, kitaplardan tanıdığımız fakat ilk iki oyunda bahsi pek geçmeyen Yennefer ablamızdan bir mektup alıyor ve manevi kızı Ciri’nin uzun yıllar sonra izinin bulunduğunu öğreniyor. Bu inceleme oyunu alma aşamasındaki kullanıcıların da dikkatini çekeceği için hikaye kısmını başlamdan kesmek zorundayım. Yalnız şunu söylemeliyim ki oyunun lore.unu iyice anlamak için ilk iki oyunu oynamanızı tavsiye ediyorum.

Karakterlerin çoğu kitaptan karakterler oldukları için çok kaliteli karakterler ve oyunda ne kadar ufak bir kısmını görsek de hepsinin kendine ait büyük hikayeleri var.
Witcher 3 şöyle bir baktığımda serinin en sevdiğim oyunu oldu. ( her ne kadar 2yi yarıda kessem de) 2. Oyunun en büyük eksiği olan meditasyon mekaniği, tamamıyla açık dünya olduğu için 3. Oyunda yerine oturtulmuş. Dövüş mekaniklerinin de yeterince iyi olduğunu söylemek mümkün.
Ne çok iyi ne de çok kötü olan bir yetenek ağacı eklenmiş. Kimi zaman mantığı çok saçma gelse de oyunda OP olmayı engelleyen bir etken.

Açık dünyası beklemediğim derecede büyük ve dopdolu. Açık dünya konusunda Skyrim’den sonra beni en çok etkileyen oyun oldu. Uğraşmaktan çok keyif alacağınız zindanlar, mağaralar, kontratlar ve fazlası. Açık dünyanı beni en çok üzen kısmı ise boss savaşları oldu. Oyundaki bosslar genellikle açık dünya yaratıklarının daha çok Hpsi olan hali. Savaşlar zevlki ama Witcher seviyesinde değil.

Açık dünyanın en iyi tarafı ise yan görevler olmuş. Haritanın her yerinde her biri ayrı bir oyun kalitesinde yan görevler var. Kimisi önemsiz bir heylula sorunuyken kimisi oyunun gidişatını değiştirebiliyor.

Aynı 2. Oyunda olduğu gibi önceki oyunun savelerini aktarabiliyoruz. Bu da hikayeyi bir bütün olarak görmenize yardımcı oluyor.

Ana karakter ve NPC diyalogları iyi hazırlanmış ama NPCler bazen çok duygusuz olabiliyor. Göze batan bir problem. Fakat bazı diyaloglar var ki köküne kadar ayrıntı. Kitaplara veya önceki oyunlara referanslar bile var.

Ve konuşmalarının aksine NPCler gerçek insanlar gibi hareket ediyor. Hepsinin kendine ait bir hayatı olduğunu hissediyorsunuz. Kimisi çamaşır asıyor. Kimisi güle oynaya şarkı söylüyor. Bu tür evrenlerde destan ve baladlara sık rastanır bildiğiniz gibi. Sizin adınıza yazılmış şarkıları bile duyabilirsiniz.

Barlarda, saraylarda, köy meydanlarında türlü ozanlara rastlamak mümkün. Barlar ve pazarlar oyunda uğrak mekanlarınız olacak. Çünkü oyuna saatlerinizi vereceğiniz bir de crafting mekaniği eklenmiş.

Barlara ve pazarlara uğramak için bir diğer sebebiniz ise yeni minigameimimz olan Gwent. Bir kart oyunu olan Gwent o kadar beğenildi ki ayrı oyun olarak bile çıktı.

Görsellik kısmına geldiğimde ise yeterince tatmin olduğumu söyleyebilirim. Kimi zaman oyunu bırakıp saatlerce orman, dağ izlediğimi bilirim. Her yer en ince ayrıntısına kadar işenmiş ve çoğu yer yüksek kailtede dokularla kaplı. Her bölgenin kendine ait bir atmosferi ve renk paleti var. Ve her bölgenin kendine özel soundtracki bile var. Oyundaki dinamik hava koşulları ve yaşayan çevre sayesinde seyahat ederken sıkılmadan vakit geçiveriyor. İçine kendinizden de biraz roleplay katarsanız tadından yenmez.

Görsellik kısmındaki tek sıkıntı ise oyunun sonlarına doğru sayısı artan epik sahnelerdeki efektlerin yeterince iyi olmaması. En azından bence değil.

Witcher 3,kimi zaman bir polisiye, kimi zaman bir aksiyon, kimi zaman bir gerilim oyunuydu. Hangi duyguyu nerede ve nasıl vereceğini iyi biliyordu. Romantizmi, kuşkuyu, kaygıyı iliklerinize kadar hissediyordunuz.

Genel olarak değerlendirirsek:
+Olay örgüsü ve karakterleriyle
+Başarılı müzikleriyle
+Dopdolu açık dünyasıyla
+100 saati aşan süresiyle
+Hem de bu fiyat etiketiyle
Witcher 3’ e 10 puan

GETTABEŞ

https://www.youtube.com/watch?v=6vd_d2rNvqw&t=57s
LA Noire, Rockstar'ın mimikleriyle ünlü oyunudur. Karakterlerin mimikleri gerçek hayattakiyle birebir ve yüz ifadeside bir dedektiflik oyununda önemli bir yer tutar.
Oyun, bir polisin hayatının bir kısmını konu alıyor. Polisin adı Cole Phelps. Phelps'in, arada sırada gördüğümüz sinematiklerde savaş anıları anlatılmakta ve bu sinematikler dışında yapacağınız işin çoğu kanıt bulmak ve insanları soruşturmakla geçiyor.
Oyun hikaye bakımından gayet iyi. Her ne kadar sonu bana çok basit gelse de...
Tüm bu iyi yönlere karşılık oyunun çatışma sahneleri yeterince zevkli değil ama bu sizin oyunu alma ya da almama konusundaki kararınızı değiştirmesin çünkü oyun çok sürükleyici bir hikayeye sahip. Ama oyunun başında hikaye sadece bir polisin günlerini anlatsa da sonralarda içine duygular ve aksiyon karışıyor.
Spoiler vermek istemem ama oyunun beni mesteden taraflarından biri ise tam dava bitti derken o davayı bir öncekiyle bağdaştırıp, işlerin çok daha büyük boyutta olduğunu bana göstermesiydi ve bu davalar git gide bağlandı ve aslında herşey olmasa da çoğu şey bir bütün haline gelmeye başladı işte bu da ''geçmişe dönüp bir düşüneyim'' dememe neden oldu.

+Gerçekçi mimikler
+Sürükleyici hikaye
+Kolay olmayan sorgulamalar (zor da değil, yani bir kaçı)
+Güzel yerlere saklanmış ipuçları

-Çıktığı seneye göre yetersiz grafikler (biraz)
-Kötü çatışma mekanikleri

Herkese Selam.

Oyun, Startington adlı köyde başlıyor ve basit çiflik görevleriyle oyuna ısındırıyor. Ama emin olun oyun bundan fazlası.
Oyunda farklı farklı bolgeler var. Bunların kimi bir şehir kimi mistik bir orman. Ve bahsettiğim bölgelerin hepsi de atmosferik açıdan bir şaheser.Bu bölgelerin içinde farklı diyaloglar farklı görevler veya hiçbir oyunda bulamadığım zevkte boss savaşları var. Boss savaşları oyuna ayrı bir zevk veriyor çünkü yeni neslin ''MUHTEŞEM'' diye tanımladığı aaa oyunların hepsinde boss savaşları tekdüze. Yani vur kaç. Bossların hepsi farklı, hepsinin farklı bir taktiği var bu oyunda.
Oyundaki savaş tarzı oldukça zevki ve öğrenmesi basit. Bir kılıç ve kalkanla başlıyorsunuz. Oyun ilerledikçe elinize geçen farklı silahlara farklı stratejiler geliştiriyorsunuz. Farklı büyüler öğrenebiliyorsunuz.
Bu savaş sadece bosslar için değil elbette. Fragmandada gördüğünüz üzere açık dünya bir oyun. İlk başta bahsettiğim farklı bölgelerde farklı yaratıklar var. Bunların hepsinin de ayrı zayıf noktaları...
Bu oyunun kilit noktası ise co-op olarak oynanabilmesi 1-4 kişi arası oynanabilir olması onu rakiplerinden daha güçlü kılıyor. Bu oyuna çok benzer olan Stardew Walley'de bu özellik yok. Bu yüzden Grindea'yı tercih ettim.
Hikaye açısındanda diğerlerinden geri kalır bir yönü yok. Gayet zevkli. Zindanlar tapınaklar çiftlikler hikayeye ve oynanışa tat katıyor. Son olarak babamızın eski dostu çanta var. Oyun esnasında kesinlikle dikkate almanız gereken bir karakter. Özellikle de ölünce (benden tavsiye)
Hikaye 6/10
Oynanış 9/10
Görsellik 9/10
RPG Elementleri 9/10
Puanım: 8/10

Öncelikle söyleyeyim, eğer oyunu beğendiyseniz fakat platform oyunu oynayamıyorum diye almamazlık ederseniz hata edersiniz.
Oyun üç ana moddan oluşan bir platform oyunu.
-Hikaye Modu
-Arena Modu
-Features
Bu üç modun da farklı farklı özellikleri var.Hepsini de arkadaşlarınızla oynayabiliyorsunuz.
Hikaye modundaki ana hikaye kendindende beklendiği gibi vasat. Fakat spikerin eğlenceli anlatımı ve çok fazla yabancı dil gerektirmeyen güzel sinematiklerle hikaye güzelleşiyor.Hikayeyi anlatmıyorum oynayınca göreceksiniz.
Oyun kediler için olan bir tiyatro merkezinde geçiyor(çok orjinal bir fikir) ve oyunun oynadığınız her bölümü ayrı bir perde. ayrı bir oyun.her üç perdede bir size silah veya karakter açmanız için mola gibi bir şey veriliyor. ve gift shopa gidip kapsül makinelerinden veya yukarı kattaki kedilerden item alıyorsunuz. bunları pazarda satabilirsiniz.
Arena modu ise en fazla 4 kişi oynayabildiğiniz kapışma modu. Arenada 7-8 tane farklı mod var. basketbol, at kaçırmaca falan filan. bunlar oyunu güzel yapan şeyler. ayrıca arena ve feature modunda yaptığınız mapleri paylaşabilir veya atölyeden içerik indirebilirsiniz. feature modu ise normal parkur.
ben oyunıu 30 saat sıkılmadan oynadım. fakat oyuna büyük güncellemeler gerekli. oyunların güncel tutulduğunda sıkmadığının en büyük kanıtı gta online dır. eğer sık sık güncelleme alırsa kesinlikle bir numara.

PUAN: 70/100

Müzikler: 100/100
Hikaye: 40/100
Oynanış,: 50/100
Karakterler/Olay Örgüsü/Anlatım: 95/100

PUAN: 95/100

Hotline Miami nedir? Fragmandan da gördüğünüz üzere iki boyutlu bir aksiyon oyunudur. Sanki bana biraz hataları var gibi geldi ama oynadığım zaman bana verdiğim parayı sonuna kadar hak ettiğini kanıtladı. Bana soracak olursanız eğer. Paranız da varsa ikinci oyunu da alın derim. Zaten en kötü sistemde bile oynanır. Alırken bir kuşkunuz olmasın diğer incelemelere bakın kötü yorumlar zaten çok azdır. PUAN:80/100

Oyuna yarım saat uğraşıp inceleme yazdım ve bir hata oluştu deyip emeğimi hiçe sayan steam'i kınıyorum ve kısa bir inceleme yazıyorum.
PUAN: 80/100

ilk olarak size fiyatı biraz uçuk gelebilir. Sonuçta burası Türkiye ne normal ki. Oyunda, bir gümrük memurusunuz ve gelen insanların pasaport ve izinlerini kontrol ediyorsunuz. Evet belki sıkıcı gibi gelebilir fakat hikaye ağırlıklı ve oyunun hissini veren oyunlardan hoşlanıyorsanız. Tam size göre. ( eğer hala basit ve gereksiz gibi görünüyorsa youtube'dan türkçe gameplay izlemizi tavsiye ederim)

PUAN: 80/100

Yaklaşık iki haftadır bu incelemeyi yazmak istiyordum fakat üşendiğimden dolayı bu incelemeyi yazmamaya karar veridm.
Sonra oyunu biraz daha oynadım ve dedim ki incelemeyi yazsam mı ve fazla dağil oynanan 3 saatin sonunda içimden bir ses dedi ki bu uzun ve sıkıcı incelemeyi yaz.
Oyunu oynadıkça hem gülüyordum (dış ses sağolsun)hem de oyunun diğer sonlarını merak ediyordum. Evet diğer sonlar. Hem de yüzlerce. Yani oyunu bi 50 60 kere bitirmeme rağmen hala daha hiç görmediğim olaylar olmaya başladı. Bu da oyunu Battlefield gibi ya da Rocket League gibi rutinlikten uzaklaştırıyordu.
Eğer Şahane Hatalar Kitabını Okuduysanız aynı zevki oynayarak alacaksınız. Belki yorumum sizin satın alma / almama fikrinizi değiştirmeyecek ama muhteşem bir oyun oynadığım zaman inceleme yazma takıntım var
Oyunun grafikleri belki pek tatmin edici değil fakat zaten gerek yok.
Her zaman bağımsız yapımcıya destek olun sevgiler

PUAN: 85/100