Інсталювати Steam
увійти
|
мова
简体中文 (спрощена китайська)
繁體中文 (традиційна китайська)
日本語 (японська)
한국어 (корейська)
ไทย (тайська)
Български (болгарська)
Čeština (чеська)
Dansk (данська)
Deutsch (німецька)
English (англійська)
Español - España (іспанська — Іспанія)
Español - Latinoamérica (іспанська — Латинська Америка)
Ελληνικά (грецька)
Français (французька)
Italiano (італійська)
Bahasa Indonesia (індонезійська)
Magyar (угорська)
Nederlands (нідерландська)
Norsk (норвезька)
Polski (польська)
Português (португальська — Португалія)
Português - Brasil (португальська — Бразилія)
Română (румунська)
Русский (російська)
Suomi (фінська)
Svenska (шведська)
Türkçe (турецька)
Tiếng Việt (в’єтнамська)
Повідомити про проблему з перекладом
Netherlands 
1 
Als jij 's ochtends op staat, dan ben ik al vijf minuten wakker. Vanuit de muur kijk ik naar jouw kwetsbare, bijna levenloze lichaam. Ik observeer je en maak zo nu en dan notities. Als je uit je bed stapt, ben ik een en al oog. Je glijdt elegant van de bedrand en je trekt vervolgens je outfit van de dag aan. Ik bewonder in de tussentijd je lichaam. Ik laat mijn ogen glijden over je spieren, pezen, gezicht, buik en je borst. Daar kan ik echt van genieten.
Je bekijkt of er nog interessante meldingen zijn terwijl je de trap af loopt. In die tijd heb ik me naar de keuken weten te wurmen.
Ik zie je ontbijten. Soms schrans je het op, soms niet. Ligt eraan of ik je wekker heb uitgezet. Ik geniet dan altijd van de verbijstering en tegelijkertijd van de angst op je gezicht.
Ik zit dan al ruim enkele uren op je bank en eet rustig je koelkast leeg. Dan realiseer ik me dat je binnenkort thuiskomt. Ik snel naar de muur en verdwijn in een duistere schaduw. Ik zie je thuiskomen en ik voel me even weer gelukkig vanbinnen.
Je ploft op de bank en je ziet allemaal kruimels liggen. Je geeft je kat de schuld. Arme kat.
Niet veel later wordt er pizza bezorgd. Ik zit te watertanden in de keukenmuur. God, wat zou ik graag een hapje willen. Stil Bert, stil. Straks hoor je me en dat moeten we niet hebben.
Je stommelt naar boven. Je gaat slapen en zet een alarm. Morgen weer een dag, vertel ik mezelf. Morgen weer een dag. We gaan samen weer wat beleven. Ik ben Bert. Ik leef in je muren.