"düşünüyorum öyle ise varım" oldukça makul.
fakat bundan tam tersi bir sonuç, var olmadığım, bir düş olduğum sonucu da çıkar.
düşünen bir adamı düşlüyorum. düşündüğümü bildiğim için ben varım.
düşündüğünü bildiğim için, düşlediğim bu adamın da var olduğunu biliyorum.
böylece o da benim kadar gerçek oluyor. bundan sonrası çok daha hüzünlü bir sonuca varıyor.
düşündüğünü düşlediğim bu adamın beni düşlediğini düşlüyorum.
öyleyse gerçek olan biri beni düşlüyor. o gerçek ben ise bir düş oluyorum.